പാതിതുറന്ന ജനൽപാളികൾ (4)

ഓർമകളിൽ നിന്നുണർന്നപ്പോ മുന്നിലാരുമുണ്ടായിരുന്നില്ല.

വൈകിട്ട് ഇച്ചേയി വന്നപ്പോ ഞാൻ ചോദിച്ചു. ” സത്യം പറ ഇച്ചേയി ആ വീട്ടിൽ ആരാ താമസിച്ചിരുന്നെ? ”

” ന്റെ കുട്ടാ, ന്താ നിനക്ക്? അന്നും ചോയ്ക്കണ കേട്ടൂലോ? ന്താ കാര്യം? ”

” ഹ : പറ ഇച്ചേയി ”

“ഓ അവിടെ നീ ജനിച്ച് രണ്ട് വയസായപ്പോ ഒരു അമ്മമ്മ താമസിച്ചിരുന്നു. മോൻ മരിച്ചെപ്പിന്നെ അവര്ടെ തലക്ക് സുഖല്യാണ്ടായി. പിന്നീടെന്നും ആ മുറീല് തന്നെ പൂട്ടീട്ടേക്കാർന്നു.ഒടുവില് മരിച്ച ശേഷാ ആ മുറീന്ന് പൊറത്തേക്ക് കൊണ്ടന്നെ. നെന്നെ അവര്ക് വെല്യ കാര്യാർന്നു. ആ പാതി അടഞ്ഞ് കേടക്കണ ജനാലയില്ലേ : അദിക്കൂടെ നെന്നെ കൈയ്യാട്ടി വിളിക്കാർന്നു എപ്പളും. നീയാണെ അവരെ ചിരിച്ചുകാട്ടും. അടുത്തേക്ക് പോകാൻ കരയും. പാവം സുഖല്യാണ്ടന്നെ മരിച്ചു. ആരും നോക്കാനൊന്നുണ്ടായില്യ. ”

ഞാൻ പതിയെ തൊടിയുടെ ഓരത്ത് നിന്ന് ആ വീട്ടിലേക്ക് നോക്കി. സത്യമാണ്, പുറത്തു നിന്ന് നോക്കുമ്പോഴാണ് ആ ജനാല പാതി അടഞ്ഞിരിക്കണത്. ഉള്ളിന്ന് നോക്കിയാ അദ് പാതി തുറന്നിരിക്യാ. ലോകത്തെ മുഴുവൻ ഒരു വിടവിലൊതുക്കി അങ്ങനെ…….

തിരിഞ്ഞു നടക്കുമ്പോ പിന്നീന്ന് ആരോ പറേണ പോലെ “ ഞാൻ മരണത്തെ ജയിച്ച് നിന്റെ ഉള്ളിലുണ്ട് കുട്ടാ. നീ അന്ന് തന്ന ആ പുഞ്ചിരിയിലൂടെ….. സ്നേഹമായി, ആശ്വാസമായി……. “

( അവസാനിച്ചു )