ഒരു ദിനം കൊണ്ട് അനുഭവേദ്യമാകുന്ന അത്രയേറെ സരളമായ വികാരമാണോ പ്രണയം? ഹൃദയം കൊണ്ടറിയുകയും ആത്മാവുകൊണ്ട് അനുഭവിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന, വാക്കുകൾകൊണ്ട് പോലും ചിലപ്പോൾ പ്രകടമാക്കാൻ സാധിക്കാത്ത അത്രയേറെ കഠിനമായ പ്രണയമെന്ന അനുഭൂതിയെ വെറും 24 മണിക്കൂറെന്ന ചട്ടക്കൂടിനുള്ളിൽ തളച്ചിടാൻ ശ്രമിക്കുന്നത് എന്ത് വിഡ്ഢിത്തമാണ്….
പ്രണയമെന്നും വഴിനടത്തുന്നതാവണം… ചിരിക്കുമ്പോൾ ഒപ്പം ചിരിക്കുമ്പോലെ കരയുമ്പോ ഒപ്പം ചേർക്കാനും കഴിയണം… ആകാശത്തിനു കീഴിലുള്ളതെന്തും ധൈര്യപൂർവ്വം ചർച്ചചെയ്യപ്പെടുന്ന ചെറിയ വലിയ ലോകമാകണം… ഹൃദയം കൊണ്ട് ഹൃദയത്തെ തൊട്ടറിയുന്നതാവണം…. വഴക്കുകൾ വേണം…. വഴക്ക് തീർക്കാൻ തമ്മിൽ മത്സരം വേണം…. അങ്ങനെ അങ്ങനെ ഈ വലിയ ലോകം മുഴുവൻ രണ്ടു പേർക്കിടയിലെ കൊച്ച് വിടവിൽ പണിതുയർത്താൻ കഴിയണം….
ഇതിനൊക്കെയും ഒരു ജന്മം പോരെന്നിരിക്കെ… പ്രണയം കച്ചവടമാക്കുന്ന പ്രണയദിനമെന്തിന്?? യഥാർഥ പ്രണയം അന്യമാകുന്ന ഈ ലോകത്ത് ഒരുപക്ഷെ ഇങ്ങനെയൊരു ദിനം ആവശ്യമായിരിക്കാം, പ്രണയമെന്നത് അധികാരമല്ലെന്ന് ഓർമപ്പെടുത്താൻ അതിന് ഈ ഒരു ദിനം മാത്രം മതിയാവില്ലന്ന് ഓർമപ്പെടുത്താൻ…..
ഞാൻ നീയും നീ ഞാനും ഈ ലോകം നമ്മുടേതുമാകുമ്പോ… കാണുന്നതെന്തും കേൾക്കുന്നതെന്തും പ്രണയമാകുമ്പോ… നമുക്കിതും മറ്റേതൊരു ദിനം പോലെ മാത്രം……
ആരുണ്യ
