ദുഃഖം…

വാൾമുന അവസാന വേരറുത്തപ്പോഴും മരം വേദനിച്ചത് അതിന്റെ നെഞ്ചിൽ കൂടൊരുക്കിയ കിളിക്കുഞ്ഞിനേയും, അതിന്റെ ഇലയിൽ പുതിയ ജന്മം കാത്തിരുന്ന ശലഭകുഞ്ഞിനേയും,പിന്നെ തണലിനായ്,ദാഹജലത്തതിനായ്, ഒരിറ്റുശ്വാസത്തിനായ് കേഴുന്ന, മനുഷ്യാ; നിന്റെ നാളേയുമോർത്തിട്ടയിരുന്നു…