(പരാ) ജയം…….

ജനിമൃതികൾ ജലഛായ പോലെ ഒഴുക്കിന്റെ ആഴത്തിലങ്ങനെ……

കരയുടെ മടിത്തട്ടിൽ അമർന്നിരുന്നാ ആഴത്തിലേക്ക്‌ ഊളിയിടാൻ ശ്രമിക്കുമ്പോൾ ഭയമായിരുന്നു…

പതിയെ തൊട്ടപ്പോൾ ആശ്വാസമായി പിന്നെ പതിയെ കീഴ്പ്പെടുത്താനായി ശ്രമം…

ജയം എനിക്കായിരുന്നെന്നു ഞാൻ ഹുങ്കാരമോടെ അലറി പറയവേ..

ഒരു നിമിഷം……..

ഒരു നിമിഷം ഞാനറിഞ്ഞു…

ഓർമ്മ പോലും ബാക്കിയാക്കാതെ ഞാൻ ചിതാഭസ്മമായി ആഴിയുടെ ആഴത്തിലേക്ക് അലിഞ്ഞില്ലാതാകുന്നു

ജയത്തിനു തെളിവായ് എന്റെ ദേഹം പോലും അവശേഷിക്കയില്ലെന്ന് ഞാൻ അറിയുന്നു….

ഒടുവിൽ മറ്റാരുടെയോ ജല്പനം-

“ജയമെനിക്ക് ജയമെനിക്ക്”

ഞാൻ പതിയെ കണ്ണുകളടച്ചു പുഞ്ചിരിയോടെ……….